ပါရာပိုက္ အုန္းလက္ကာၿပီးေက အုန္းသီးေရာင္း၊ ခရုခြံေရာင္းေရအျဖစ္ မေရာက္ဇီသွ်င္

အဂုအခါ ရခိုင္ျပည္ကို ရခိုင္လူမ်ဳိးတိ တန္ဖိုးထားေရပိုင္ လူမ်ိဳးျခားတိကေလး ရခိုင့္သယံဇတ၊ ကမၻာ့ပထ၀ီ၀င္ အနီအထား ကုန္သြယ္ေရး စီပြါးေရး ပထ၀ီႏိုင္ငံေရးအရ တန္ဖိုးထား စိတ္ပါ၀င္စားမူတိ ဟိလာကတ္လို႔ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံလာကတ္ပါေရ ေကာင္းျခင္းမဂၤလာဟိေရပိုင္ ဆံုးရွဴံးလားဖို႔စြာတိေလး မရြီမတြက္ႏိုင္လို႔ ျမင္တြိနီရပါေရ။

အကြ်န္ရို႕ ရခိုင္ျပည္စြာ အဂုအခ်ိန္မွာ အႀကီးအက်ယ္ ဆင္းရဲၿပီးေက လုပ္စားစရာမဟိ ရခိုင္ျပည္မွာ ရခိုင္သားတိ ဘ၀ရက္တည္လို႔ မရႏိုင္ေရအဆင့္ထိ ေရာက္ဟိနီပါေရ။ ယင္းဟာနန္႔ဇု မြီးရပ္ၿမီကို စြံ႕ပိုက္ၿပီးေက ဗမာျပည္အႏွ႔ံနန္႔ ႏိုင္ငံတကာရို႕ကို  ရခိုင္လူမ်ဳိးတ၀က္ေက်ာ္ေလာက္ ရြိ႔ေျပာင္းထြက္လားကတ္ရပါေရ။ အဂုအခ်ိန္မွာေတာ့ခါ ရခိုင္ျပည္ ျပန္ၿပီးေက စီးပြားေရး နလံထူဖို႔ ျဖစ္နီစြာကို အားလံုး ၾကားသိျမင္တြိ႔နီကတ္ရပါေရ။
ရခိုင္လူမ်ဳိး ေဒသခံတိ အနီနန္႔ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံေရ လုပ္ငန္းရွင္တိကို ႀကိဳဆိုရပါဖို႔ ေယမွရာ ကိုယ့္အရပ္ကိုယ့္ေဒသမွာ အလုပ္အကိုင္ ပြားမ်ားၿပီးေက အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းတိ ရလာကတ္ပါဖို႔ ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ေဒသမွာ အလုပ္အကိုင္ဟိေက ဇာသူလည္း ရခိုင္ရိုးမကို ေက်ာ္ၿပီးေက မလားဆိုစြာ ေသခ်ာပါေရ။ ရခိုင္ျပည္ကို ရခိုင္လူမ်ဳိးေလာက္ သွ်စ္ေတလူ ကမၻာမွာ မဟိႏိုင္ပါ။ ေယေက့လည္း ကိုယ့္လူမ်ဳိး ကိုယ့္ၿမီကို စနစ္တက် သွ်စ္တတ္ဖို႔ အဂုအခ်ိန္မွာ ပိုလို႔ အေရးတႀကီး လိုအပ္လာပါေရ။ အဂုရခိုင္ျပည္အႏွံ႔မွာ သဘာ၀သယံဇာတေၾကာင့္တေၾကာင္း၊ ရီ ၿမီ ပထ၀ီအနီအထားေၾကာင့္တေၾကာင္း တရက္ၿပီးတရက္ ၿမီႀကီးတန္ဖိုးဟိလာနီပါေရ။ ယင္းစြာတိကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီးေက အာဏာပါ၀ါ အမ်ဳိးမ်ဳိးသံုးၿပီးပနာ ဆင္းရဲႏွိမ့္က်နီေရ ရခိုင္လူမ်ဳိးတိဘားက မရရေအာင္ ေဖသာ၊ အာဏာတိနန္႔ လူမ်ဳိးမတူ မသမာေရလူတိက အတင္းအဓမၼ လိမ္ပနာယူနီစြာတိ၊ ေတာသူေတာင္သားတိက အနာဂါတ္ကို ၾကည့္ႏိုင္စြမ္း မဟိေရခါ ဆင္းရဲျခင္းတိကို မခံစားႏိုင္ကတ္လို႔ ေဖသာ စေကစေကေရာင္းနီကတ္စြာတိ၊ ယင္းစြာတိကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ ရခိုင္ျပည္မွာ ရခိုင္လူမ်ဳိးတိအတြက္ မွန္မွန္ကန္ကန္ ရပ္တည္ပီးႏိုင္ေရ ကာကြယ္ႏိုင္ေရ ရခိုင္လူမ်ဳိးတိကို ကိုယ္စားျပဳေရ အစိုးရလည္းမဟိ။ ေယေကေလး ဇာပင္ျဖစ္ျဖစ္ ေဒၿမီႀကီးကို ကာကြယ္ဖို႔ ရခိုင္ၿမီကို ရခိုင္ရို႕ ကမၻာတည္ဟိသမွ်ကာလပတ္လံုး ထိန္းသိမ္းပိုင္ဆိုင္ထားဖို႔က ရခိုင္လူမ်ဳိးတိအတြက္ မဟာတာ၀န္ႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ပါေရ။ ရခုိင္ရို႕မွာ ကိုယ္ပိုင္ၿမီရာေပ်ာက္လားဖို႔ဆိုေက ရခိုင္လူမ်ဳိးရပ္တည္မူဟာေလး မခိုင္ၿမဲပါ သိကၡာလည္း မဟိျဖစ္လားပါဖို႔။ ဇာႏိုင္ငံ ဇာအရပ္ကပင္ လာလာ ဇာစက္ရံု အလုပ္ရံုပင္ လာေဆာက္ေဆာက္ ရခိုင္ၿမီႀကီးကို ရခိုင္သားတိ ထာ၀ရပိုင္ဆိုင္ထားရဖို႔ လိုပါေရ။
ရခိုင္ျပည္ သံတြဲဲၿမိဳ႕နယ္က မဇင္၊ ဇီးျဖဴကုန္း၊ ငပလီ၊ ေရႊ၀ါဂ်ဳိင္ ကမ္းၿခီေတာက္ေလ်ာက္ကို ေခတ္အဆက္ဆက္ကပင္ ယင္းရြာတိက ရခိုင္လူမ်ဳိးတိ ပိုင္ဆိုင္လာခပါကတ္ပါေရ ေဒနီရာတိကို အပန္းေျဖစခန္းလုပ္လိုက္ေတခါ ေဒသခံ ရခိုင္လူမ်ဳိးတိပိုင္ဆိုင္ေရ နီရာၿမီႀကီးတိအားလံုးေရ လူမ်ဳိးျခားတိလက္ထဲသို႔ ေရာက္လားခပါေရ။ ရခိုင္သားပိုင္ ေဟာ္တယ္ကို မေျပာေက့ ဘန္ကလိုေသွ် တလံုေတာင္ မဟိပါ။ ႏိုင္ငံတကာနန္႔ ျမန္မာတႏိုင္လံုးက လာကတ္ေတ အာဂႏၱဳတိေရာက္ေတအခ်ိန္မွာ အကြ်န္ရို႕ ရခိုင္သားရခိုင္သမတိက ပင္လယ္ကမ္းစပ္မွာ “ပါရာပိုက္(မ႑ပ္ထိုး) အုန္းလက္ေသွ်ကာၿပီးေက အုန္းသီးေရာင္း၊ ခရုခြံေရာင္း” ၿပီးေက ဘ၀ရပ္တည္ဖို႔ စီးပြားၾသွာရေရ ဘ၀ကို ေရာက္လားကတ္ရပါေရ။ ေဒပိုင္ေသွ်ာင္ မျဖစ္ရေအာင္ သခၤန္းစာယူၿပီးေက ေစာင့္ေရွာက္ကတ္ပါ။ ၾသဇာဟိေရလူတိ အသိပညာသွ်င္ အတတ္ပညာသွ်င္တိနန္႔ ေဖသာ ဒဂၤါး တတ္ႏိုင္ေရ ရခိုင္သားတိ အားလံုး စုေပါင္းၿပီးေက ရခိုင္ၿမီကို ရေအာင္ႀကိဳးစားကတ္ပါ။ စီးပြားရင္းႏွွီးျမဳပ္ႏွံကတ္ေတ ကုမၸဏီတိ ေကာ္ပိုေရးရွင္းႀကီးတိကို ႏွစ္တိုႏွစ္ရွည္ စာခ်ဳပ္တိနန္႔ ငွါးၿပီးေက လုပ္ႏိုင္ကတ္ေကေတာ့ ရခိုင္ျပည္ ရခိုင္လူမ်ဳိးတိအတြက္ ကေကာင္းတန္ဖိုး ဟိပါဖို႔ ထင္မိပါေရ။
ေဒၿမီကို အကြ်န္ရို႕ ရခိုင္တိစြာ လြန္ခေရႏွစ္ေပါင္း ၅၀၀၀ ေထာင္ေက်ာ္က ရခိုင္သမိုင္းမစတင္ခင္ ရွီးဘေ၀သဏီကပင္ ဓါးမဦးသွ် ပိုင္ဆိုင္လာကတ္ပါေရ ယင္းေလာက္ နီထုိင္ ပိုင္ဆိုင္ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္း ကာကြယ္လာကတ္ေတ ရခိုင္တိဟာ ေဒနိန္႔ စီးပြါးေရးဇံုတိနန္႔ အျခားအျခား လုပ္ငန္းတိလုပ္လာၿပီးေက လုပ္ကိုင္ခါမွ ကိုယ့္ၿမီကိုယ္မပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ယာ ဆိုစြာေတာ့ မျဖစ္ဇီသွ်င္ပါ။ ။
က်က်မ္းမမာ သ်သ်မ္းသာသာ ဟိႏိုင္ကတ္ပါဇီ။
ေအာင္လြင္
၀၁ ၊ ၁၂ ၊ ၂၀၁၃


ေလး၀တီ