မဆန္႕က်င္ေကာင္းေသာ အရာႏွစ္ခု

========================
ဤေလာက၌ မဆန္႕က်င္ေကာင္းေသာ အရာႏွစ္ခုရွိသည္။
၄င္းမွာ - သဘာ၀ ႏွင့္ ဓမၼပင္ျဖစ္၏။
(၁)သဘာ၀
========
...
ကၽြႏ္ုပ္တို႕ေနထိုင္ေသာ ဤကမၻာႀကီး၌ ေျမထု၊ေရထု၊ေလထု
သက္ရွိ၊သက္မဲ့ အားလံုးတို႕သည္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ
ဖန္ဆင္းထားျခင္းလည္းမဟုတ္၊ျပဳလုပ္ထားျခင္းလည္း မဟုတ္ေပ။

ျပဳလုပ္၍လည္းမရႏႈိင္ေပ။သဘာ၀အလွ်ာက္ သူ႕အလိုလိုေပၚေပါက္
လာျခင္းပင္ျဖစ္၏။ထိုသို႕ေပၚေပါက္လာေသာ သဘာ၀တရားကို
ဆန္႕က်င္ပါက သဘာ၀၏တုန္႕ျပန္ဒဏ္ခတ္ျခင္းကို ခံၾကရမည္ျဖစ္၏။
ဥပမာအားျဖင့္ - ေျမေအာက္သယံဇာတမ်ားကို လိုအပ္သည္ထက္ပို၍
အသံုးခ်ပါက ေျမဆီလႊာမ်ားပ်က္စီးကာ မီးေတာင္ေပါက္ကြဲျခင္းမ်ား၊
ေျမငလ်င္လႈပ္ျခင္းမ်ားျဖစ္ေပၚလာရ၏။ေျမေပၚသယံဇာတျဖစ္ေသာ
သစ္ေတာမ်ားၿပဳန္းတီးပါကလည္း ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္ေသာေၾကာင္း
အခ်ိန္အခါမဟုတ္ မိုးႀကီးျခင္း၊ေရႀကီးျခင္းမ်ားျဖစ္သည့္အျပင္ ေတာတြင္း
၌ေနေသာရွားပါးသတၱ၀ါတို႕မွာလည္း မ်ဳိးတုန္းေပ်ာက္ကြယ္ၾကရ၏။
ေရထဲတြင္ျႏဴးကလီးယားလက္နက္ဆန္းမ်ား စမ္းသပ္ေဖာက္ခြဲမႈေၾကာင္း
ေရထုညစ္ညမ္း၍ ေရေနသတၱ၀ါမ်ား ေသေၾကပ်က္စီးၾကရ၏။
ဖန္လံုအိမ္ဓါတ္ေငြ႕ အေျမာက္အမ်ားထုတ္လုပ္မႈေၾကာင္း ေလထုညစ္
ညမ္း၍ အိုဇံုးလႊာမ်ားပ်က္စီးကာ လူႏွင့္သတၱ၀ါအမ်ားစုတို႕မွာ
ေရာဂါအသစ္အဆန္းအမ်ဳိး ျဖစ္ၾကရ၏။
သို႕ျဖစ္၍ ကမၻာ့ႏိုင္ငံႀကီးမ်ားတြင္ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ ကာကြယ္
တားဆီးေရးကို ႏွစ္ရွည္စီမံကိန္းမ်ားခ်၍ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းပင္ျဖစ္၏။
ကၽြႏ္ုပ္တို႕ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ အဆိုးရြားဆံုးစာရင္း
တြင္ေနရာယူထား၏။လက္ေတြ႕အားျဖင့္ ၾကည့္လွ်င္လည္း သဘာ၀ကပ္ဆိုး
မ်ားျဖစ္ေပၚေနသည္မွာ တစ္ခုၿပီးတစ္ခုပင္ျဖစ္ေန၏။
ထိုသို႕ျဖစ္ရျခင္းမွာ သဘာ၀ကိုဆန္႕က်င္ေသာေၾကာင္း သဘာ၀၏ဒဏ္ခတ္
ျခင္းကို ခံေနသည္ဟုဆိုလွ်င္ မွားမည္မဟုတ္ေပ။
မည္သို႕ဆန္႕က်င္ေနပါသနည္းဟု ေမးခြန္းထုတ္လာပါက ထိုအေျဖကို
စာ႐ႈသူမ်ား အသိပင္ျဖစ္၍ ကၽြႏ္ုပ္အေနျဖင့္ အက်ယ္တ၀င့္ မေရးလိုေတာ့ပါ။
ထိုထက္ပို၍ေရးမိပါက ကၽြႏ္ုပ္သည္ပင္လွ်င္ သဘာ၀ကိုဆန္႕က်င္သူတစ္ဦး
ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။
(၂)ဓမၼ (တရား)
==========
စတုသု အ ပါေယသုစ ၀ဋၬ ဒုေကၡသုစ
အ ပတမာေန ကတြာ ဓါေရတီတိ ဓေမၼာ။
(အပါယ္ေလးပါးတို႕၌လည္းေကာင္း၊၀ဋ္ဒုကၡအေပါင္းတို႕၌လည္းေကာင္း
မက်ေရာက္ရေအာင္ ေဆာင္ေစတတ္ေသာေၾကာင္း ဓမၼဟုေခၚသည္။)

နဟိဓေမၼာ အ ဓေမၼာ
ဥေဘာသမ ၀ိပါကိေနာ
အ ဓေမၼာ နိရယံ ေဒတိ
ဓေမၼာပါေပတိ သုဂတႎ။
(ဓမၼဟုေခၚေသာ ကုသိုလ္တရားႏွင့္ အ ဓမၼဟုေခၚေသာ
အကုသိုလ္တရားတို႕သည္ အက်ဳိးေပးခ်င္းမတူညီၾကေပ။
အ ဓမၼဟုေခၚေသာ အကုသိုလ္တရားက အပါယ္ေလးပါးသို႕
ပို႕ေဆာင္ေစတတ္ၿပီး ဓမၼဟုေခၚေသာ ကုသိုလ္တရားက
လူ႕ဘံု၊နတ္ဘံု၊ျဗဟၼာဘံု စသည့္ သုဂတိဘံုသို႕ ပို႕ေဆာင္တတ္၏။)

ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာ ပိဋကတ္သံုးပံု၊နိကာယ္ငါးရပ္၊
ဓမၼခႏၶာေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္တို႕သည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕အတြက္
သီးသန္႕ေဟာၾကားခဲ့ေသာ တရားမဟုတ္ေပ။
ေလာကလူသား အားလံုးႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ တရားပင္ျဖစ္၏။
ထိုတရားတို႕သည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ မူပိုင္တရားလည္းမဟုတ္၊
ကိုယ္ပိုင္ေတြးေခၚယူဆထားျခင္းလည္းမဟုတ္ေပ။
မည္သူမျပဳ မိမိမႈ ဆိုသည့္ - အၾကင္သူသည္ ေကာင္းမႈကိုျပဳလွ်င္
ေကာင္းက်ဳိးကိုခံစားရမည္။မေကာင္းမႈကိုျပဳလွ်င္ မေကာင္းက်ဳိးကို
ခံစားရမည္ဆိုေသာ ေလာကအမွန္တရားတစ္ခုပင္ျဖစ္၏။
ဤေလာကအမွန္တရားမွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ပြင့္ထြန္းလာၿပီးမွသာ
ေပၚေပါက္လာျခင္းမဟုတ္ေပ။ကမၻာဦးအစကပင္ ရွိေနၿပီးသားျဖစ္၏။
သို႕ေသာ္လည္း သတၱ၀ါတို႕မွာ အ၀ိဇၹာ(မသိမႈ)ေၾကာင္း ေလာကအမွန္
တရားကို မ႐ႈျမင္ႏႈိင္ၾကျခင္းသာျဖစ္၏။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္မွာ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ကမၻာတစ္သိန္း ျဖည့္စြမ္းလာေသာ
ပါရမီစြမ္းအားေၾကာင္း သစၥာေလးပါးတရားကို ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ထိုးထြင္း
သိျမင္၍ ေလာကအမွန္တရားကို ေဖာ္ထုတ္ျပသ ေဟာၾကားႏႈိင္ခဲ့ျခင္း
ပင္ျဖစ္၏။သို႕ျဖစ္၍ ဓမၼဟုေခၚဆိုအပ္ေသာ ေလာအမွန္တရားကို
ဆန္႕က်င္ပါက ပစၥဳပၸာန္၊သံသရာႏွစ္ျဖာတို႕၌ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ၾက
ရမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါေၾကာင္းတင္ျပရင္း ဤေဆာင္းပါးကို
အဆံုးသတ္လိုက္ရပါ၏။

အားလံုး ေဘးရန္ေၾကာင့္ၾက ဆင္းရဲကင္း၍ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ
က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ...ေကာင္းက်ဳိးလိုရာဆႏၵ ျပည့္၀ၾကပါေစ...

စံေအာင္ျမင့္
ေခတၱ / မေလးရွား
၁၆.၁၁.၂၀၁၂