တစ္ညေဆးပညာဌာနမွာ
ႏိုက္ဂ်ဴတီက်ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တြန္းလွည္းနဲ႔ေမ့ေျမာေနတဲ့
သက္လတ္ပိုင္းလူနာတစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။ ေဘးနားမွာပါလာတဲ့လူတစ္ေယာက္ကို
History လွမ္းေမးလိုက္တယ္။ “လူနာဘာျဖစ္တာလဲ” “မသိဘူးဗ်။
က်ေနာ္ကလူနာရွင္မပာုတ္ဘူး က်ေနာ္တို႔ရပ္ကြက္ထဲမွာ လဲေနလို႔ေခၚလာတာ”
သြားျပီ။ ဘာမွဆက္ေမးလို႔မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ပိုင္ရွင္မဲ့ျဖစ္ျပီ။
ၾကီးၾကပ္တဲ့ဆရာက DKA ျဖစ္ေနဦးမယ္။ ဆီးခ်ိဳေဖာက္ဆိုလို႔ ေဖာက္စစ္ၾကည့္ေတာ့
ဆီးခ်ိဳစက္က ဂဏန္းမျပႏိုင္ေတာ့ဘူး High တဲ့။ Hourly ဆီးခ်ိဳစစ္ရမယ္၊ Drip သြင္းရမယ္ညႊန္ၾကားျပီးဆရာျပန္ထြက္သြားတယ္။ “ေပာ့ေရာင္ Drip ပုလင္းေတာ့ ရွိတယ္။ Drip set မရွိဘူး။ ဘာနဲ႔သြင္းမတုန္း” “ခဏေနဦး ငါလူနာေတြဆီကေခ်းၾကည့္လိုက္ဦးမယ္”
“ဘယ္သူ႔ဆီမွာ ေဆးသြင္းပိုက္အပိုေလးမ်ား ရွိလဲဗ်။ က်ေနာ္တို႔မနက္ျဖန္က်ရင္ ျပန္ေတာင္းေပးပါ့မယ္။ အခုအသံုးလိုေနလို႔ပါ” လူနာေတြအကုန္လံုးတုတ္တုတ္မလွဳပ္ဘူး။ ျပန္မရေတာ့မွာမ်ားအသိသာၾကီးဆိုတဲ့မ်က္ႏွာေလးေတြနဲ႔။
“မရွိဘူးထင္တယ္ကြ၊ ငါသြား၀ယ္လိုက္ေတာ့မယ္” ေဆးသြင္းပိုက္၀ယ္လာျပီး ေဆးသြင္းေပး ခဏနားေနတဲ့အခ်ိန္ထမင္းစားေနတုန္း လူနာေစာင့္တစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။ ထမင္းစားေနတာေတြ႔ေတာ့ အားနာေနပံုရတာနဲ႔ ရတယ္ေျပာသာေျပာဆုိေတာ့ “ဆရာ ခုနကေရာက္လာတဲ့လူနာ ခ်ီးေတြထြက္တာ နံေစာ္ေနတာပဲ က်ေနာ္တို႔ကသူ႔ေဘးကဆုိေတာ့ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး” ေမ့ေနတဲ့လူနာဆိုေတာ့ ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ေနမွာေပါ့။ ခ်ီးထြက္ေနတာေတာ့ ဆရာ၀န္လည္း ဘာလုပ္ေပးရမလဲမသိဘူး။ “အာ ေဆာရီးဗ်ာ(ကိုယ့္လူနာလည္းမပာုတ္ဘဲ ၾကားထဲကေတာင္းပန္ရျပီ) က်ေနာ္ထမင္းစားျပီးရင္ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကိုလုပ္ခိုင္းလိုက္ပါ့မယ္” ထမင္းခဏခ် အလုပ္သမား ရွာပံုေတာင္ဖြင့္။ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ေတြ႔ေတာ့ သြားအကုန္လံုးေပၚေအာင္ျပံဳးျပီး “အမၾကီး ထမင္းစားျပီးျပီလားဗ်။ ပာိုေလ အခုေနာက္ဆံုးေရာက္တဲ့ လူနာတစ္ေယာက္ေလ။ ညစ္ပတ္ကုန္လို႔ အဲဒါအမလာသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးပါဦးေနာ္ ပာဲပာဲ” “က်မ လာခဲ့မယ္(အသံျပတ္ၾကီးနဲ႔ ဒႆအရွံဳးေပးရေလာက္တဲ့ ရွစ္ေခါက္ခ်ိဳးမ်က္ႏွာၾကီးနဲ႔) ” Pickup လူနာဆိုေတာ့လည္း ပိုက္ဆံမရေတာ့ ဘယ္လုပ္ေပးခ်င္ပါ့မတုန္း ငါလည္း အလုပ္သမားေပာာက္တာေတာင္ခံေနရပါလားဆိုျပီး ေတြးမိေသးတယ္။ Hourly ဆီးခ်ိဳေဖာက္ေနရလို႔ မနက္လင္းခါနီးေလာက္က်ေတာ့ “ေပာ့ေရာင္ ငါတို႔ဆီးခ်ိဳ Strip (ဆီးခ်ိဳစစ္တဲ့အတံ) ကုန္ျပီကြ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ” “ငါတို႔ဖက္တီးက ဆီးခ်ိဳရွိတယ္ကြ။ အဲေတာ့သူ႔ ဆီးခ်ိဳ Strip နဲ႔လုပ္ၾကတာေပါ့ကြာ။ ေပား ဖက္တီးေရ မင္းဆီးခ်ိဳ Strip သံုးမယ္ေနာ္” “ေအး ေအး သံုးလိုက္ကြာ။ မနက္က်မွျပန္ေတာင္းၾကတာေပါ့” မနက္မိုးလင္းေတာ့ ႏိုက္ဂ်ဴတီ ရီပို႔တင္ျပီး စာရင္းရွင္းေနတုန္း ၾကီးၾကပ္တဲ့အမက “ပာဲ့ Strip က၂၂ေခ်ာင္းေတာင္ FOC ျဖစ္ေနပါလား ဘယ္လိုျဖစ္ရတာတုန္း” “ပာိုေလ အမ ညတုန္းကလာတဲ့ DKA လူနာက Pickup ဆိုေတာ့ေလ အဲဒါနဲ႔ အဲေလာက္ကုန္သြားတာပါအမ” သြားျပီဖက္တီး Strip ဖိုးေတြျပန္ေတာင္းဖို႔ကေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိေတာ့ဘူး။ ဖက္တီးကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့ သူလည္းမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔။ ဂ်ဴတီေအာက္ျပီး ေနာက္ေန႔ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ လူနာက ငုတ္တုတ္။ ပာုိတစ္ေန႔ကျဖစ္တာ သူမပာုတ္တဲ့အတိုင္း။ အင္ဆူလင္ထိုးေနရတာကို ဘာလို႔ဆက္မထိုးေတာ့တာလဲေမးေတာ့ ၀ယ္ဖို႔ပိုက္ဆံမရွိလို႔တဲ့။ လူနာေဆးရံုကဆင္းေတာ့ ေဆးကုမၸဏီေတြကလွဴထားတဲ့ Ward fund နဲ႔အင္ဆူလင္တစ္လံုး၀ယ္ေပးလိုက္ရတယ္။ ဆင္းသာသြားေရာ ေက်းဇူးတင္စကားတစ္ခြန္းမေျပာသြားဘူးဗ်။
က်ေနာ္တို႔ေပာာက္စ္ေတြ Pickup(ပိုင္ရွင္မဲ့) လူနာေတြကိုပစ္ထားသတဲ့လား။ ဆရာ၀န္ေတြသိပ္ေပာာက္တာပဲတဲ့လား။ အလုပ္သင္ဆရာ၀န္ေတြ ဘာအလုပ္မွမလုပ္ဘဲ ေပားလား၀ါးလားလုပ္ေနတယ္တဲ့လား။ ေဆးရံုမွာပိုက္ဆံမရွိရင္ ဘာမွမလုပ္ေပးဘူးတဲ့လား။
“ဘယ္သူ႔ဆီမွာ ေဆးသြင္းပိုက္အပိုေလးမ်ား ရွိလဲဗ်။ က်ေနာ္တို႔မနက္ျဖန္က်ရင္ ျပန္ေတာင္းေပးပါ့မယ္။ အခုအသံုးလိုေနလို႔ပါ” လူနာေတြအကုန္လံုးတုတ္တုတ္မလွဳပ္ဘူး။ ျပန္မရေတာ့မွာမ်ားအသိသာၾကီးဆိုတဲ့မ်က္ႏွာေလးေတြနဲ႔။
“မရွိဘူးထင္တယ္ကြ၊ ငါသြား၀ယ္လိုက္ေတာ့မယ္” ေဆးသြင္းပိုက္၀ယ္လာျပီး ေဆးသြင္းေပး ခဏနားေနတဲ့အခ်ိန္ထမင္းစားေနတုန္း လူနာေစာင့္တစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။ ထမင္းစားေနတာေတြ႔ေတာ့ အားနာေနပံုရတာနဲ႔ ရတယ္ေျပာသာေျပာဆုိေတာ့ “ဆရာ ခုနကေရာက္လာတဲ့လူနာ ခ်ီးေတြထြက္တာ နံေစာ္ေနတာပဲ က်ေနာ္တို႔ကသူ႔ေဘးကဆုိေတာ့ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး” ေမ့ေနတဲ့လူနာဆိုေတာ့ ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ေနမွာေပါ့။ ခ်ီးထြက္ေနတာေတာ့ ဆရာ၀န္လည္း ဘာလုပ္ေပးရမလဲမသိဘူး။ “အာ ေဆာရီးဗ်ာ(ကိုယ့္လူနာလည္းမပာုတ္ဘဲ ၾကားထဲကေတာင္းပန္ရျပီ) က်ေနာ္ထမင္းစားျပီးရင္ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကိုလုပ္ခိုင္းလိုက္ပါ့မယ္” ထမင္းခဏခ် အလုပ္သမား ရွာပံုေတာင္ဖြင့္။ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ေတြ႔ေတာ့ သြားအကုန္လံုးေပၚေအာင္ျပံဳးျပီး “အမၾကီး ထမင္းစားျပီးျပီလားဗ်။ ပာိုေလ အခုေနာက္ဆံုးေရာက္တဲ့ လူနာတစ္ေယာက္ေလ။ ညစ္ပတ္ကုန္လို႔ အဲဒါအမလာသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးပါဦးေနာ္ ပာဲပာဲ” “က်မ လာခဲ့မယ္(အသံျပတ္ၾကီးနဲ႔ ဒႆအရွံဳးေပးရေလာက္တဲ့ ရွစ္ေခါက္ခ်ိဳးမ်က္ႏွာၾကီးနဲ႔) ” Pickup လူနာဆိုေတာ့လည္း ပိုက္ဆံမရေတာ့ ဘယ္လုပ္ေပးခ်င္ပါ့မတုန္း ငါလည္း အလုပ္သမားေပာာက္တာေတာင္ခံေနရပါလားဆိုျပီး ေတြးမိေသးတယ္။ Hourly ဆီးခ်ိဳေဖာက္ေနရလို႔ မနက္လင္းခါနီးေလာက္က်ေတာ့ “ေပာ့ေရာင္ ငါတို႔ဆီးခ်ိဳ Strip (ဆီးခ်ိဳစစ္တဲ့အတံ) ကုန္ျပီကြ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ” “ငါတို႔ဖက္တီးက ဆီးခ်ိဳရွိတယ္ကြ။ အဲေတာ့သူ႔ ဆီးခ်ိဳ Strip နဲ႔လုပ္ၾကတာေပါ့ကြာ။ ေပား ဖက္တီးေရ မင္းဆီးခ်ိဳ Strip သံုးမယ္ေနာ္” “ေအး ေအး သံုးလိုက္ကြာ။ မနက္က်မွျပန္ေတာင္းၾကတာေပါ့” မနက္မိုးလင္းေတာ့ ႏိုက္ဂ်ဴတီ ရီပို႔တင္ျပီး စာရင္းရွင္းေနတုန္း ၾကီးၾကပ္တဲ့အမက “ပာဲ့ Strip က၂၂ေခ်ာင္းေတာင္ FOC ျဖစ္ေနပါလား ဘယ္လိုျဖစ္ရတာတုန္း” “ပာိုေလ အမ ညတုန္းကလာတဲ့ DKA လူနာက Pickup ဆိုေတာ့ေလ အဲဒါနဲ႔ အဲေလာက္ကုန္သြားတာပါအမ” သြားျပီဖက္တီး Strip ဖိုးေတြျပန္ေတာင္းဖို႔ကေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိေတာ့ဘူး။ ဖက္တီးကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့ သူလည္းမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔။ ဂ်ဴတီေအာက္ျပီး ေနာက္ေန႔ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ လူနာက ငုတ္တုတ္။ ပာုိတစ္ေန႔ကျဖစ္တာ သူမပာုတ္တဲ့အတိုင္း။ အင္ဆူလင္ထိုးေနရတာကို ဘာလို႔ဆက္မထိုးေတာ့တာလဲေမးေတာ့ ၀ယ္ဖို႔ပိုက္ဆံမရွိလို႔တဲ့။ လူနာေဆးရံုကဆင္းေတာ့ ေဆးကုမၸဏီေတြကလွဴထားတဲ့ Ward fund နဲ႔အင္ဆူလင္တစ္လံုး၀ယ္ေပးလိုက္ရတယ္။ ဆင္းသာသြားေရာ ေက်းဇူးတင္စကားတစ္ခြန္းမေျပာသြားဘူးဗ်။
က်ေနာ္တို႔ေပာာက္စ္ေတြ Pickup(ပိုင္ရွင္မဲ့) လူနာေတြကိုပစ္ထားသတဲ့လား။ ဆရာ၀န္ေတြသိပ္ေပာာက္တာပဲတဲ့လား။ အလုပ္သင္ဆရာ၀န္ေတြ ဘာအလုပ္မွမလုပ္ဘဲ ေပားလား၀ါးလားလုပ္ေနတယ္တဲ့လား။ ေဆးရံုမွာပိုက္ဆံမရွိရင္ ဘာမွမလုပ္ေပးဘူးတဲ့လား။
No comments:
Post a Comment